Nadużycia
Definicja
Nadużycie
Wg. Psychologii Zorientowanej na Proces
Nadużycie – bezprawne wykorzystanie siły fizycznej, psychologicznej lub społecznej przeciwko komuś, kto nie jest w stanie natychmiast sie obronić, ponieważ nie posiada równej siły fizycznej, psychologicznej lub społecznej.
Dlaczego ważne jest uświadamianie sobie nadużyć?
(…) Uświadamianie sobie nadużyć, których sam doznałeś, jest kwestią zasadniczą dla twojego zdrowia. Ma decydujące znaczenie w zapobieganiu chorobom. Echa dawnych nadużyć wpływają na nasze zdrowie. Jeśli stłumiliśmy ból związany z przeszłymi konfliktami, to prawdopodobnie powróci on do nas w postaci symptomów fizycznych lub chorób. Może też wywołać uzależnienie od narkotyków, które jeszcze bardziej stłumią ból.
Stłumiony ból związany z dawnymi doświadczeniami często prowadzi do tłumienia bólu przeżywanego obecnie. Właśnie dlatego ludzie uciekają się do nadmiernej kompensacji – robią się twardzi, za dużo pracują lub popadają w totalną rozpacz.
Nadużycie
Nadużycie i stres pourazowy
1
W czasie obu wojen światowych żołnierze byli świadkami tylu aktów przemocy i nadużyć, że wrócili do domu psychicznie odrętwiali. Medycyna nazwała ten stan „shell shock” – „szokiem skorupowym”. żołnierze po zwolnieniu z wojska byli niespokojni, łatwo popadali w irytację lub depresję. Później określano to mianem nerwicy frontowej. Dziś mówimy o „zespole szoku pourazowego”.
2
Nie musimy iść na wojnę, aby doświadczyć szoku pourazowego. Każda sytuacja przypominająca nam o problemach z przeszłości, których nie potrafiliśmy rozwiązać może odrzeć nas z amnezji chroniącej przed bólem i przynieść niepokój i depresję. Ruchy kobiece zaczęły badać historię nadużyć i przekazywać społeczeństwu, w jaki sposób Freud i inni terapeuci z kręgów psychoanalitycznych zaniechali zajmowania się kobietami i ich cierpieniem. Okazywało się, że kobiety zdiagnozowane jako „histeryczne” cierpiały na szok spowodowany nadużyciami popełnionymi na nich w ich własnych domach. „Trauma and Recovery” Judith Herman śledzi historię nadużycia i jej powiązania z ruchami kobiecymi i współczesnymi teoriami psychologicznymi.
3
Kiedy doznajesz szoku pod wpływem wystrzału z pistoletu lub czyjegoś agresywnego zachowania, otwierasz szeroko oczy, a szczęka najpierw ci opada, a później napina się. Możesz drżeć, dostać skurczów w brzuchu i piersi, i na chwilę przestać oddychać. Usiłujesz uciec i zapomnieć o tym zdarzeniu. Później starasz się je wyprzeć, stłumić. W kolejnym stadium nie potrafisz zapomnieć, dręczą cię obsesyjne myśli i fantazje oraz koszmary senne na temat sytuacji, których nie potrafisz rozwiązać.
4
Różne autorki pokazały również, jak źle traktuje się dzieci w naszym społeczeństwie. Polecam zwłaszcza „The Best Kept Secret: Sexual Abuse of Children” Flirence Rush i „The Sexual Healing Journey: A Guide for Survivors of Sexual Abuse” (Droga do zdrowia seksualnego, Emopress, Gdańsk 2011) Wendy Maltz, które pokazują, że nadużycia seksualne na dzieciach są niemal epidemią.
Nadużycie
Jak psychiatria postrzega ludzi nadużytych
Psychiatria głównego nurtu, tak jak traktuje terroryzm raczej jako wyraz wewnętrznych problemów osoby niż niesprawiedliwości społecznej, tak też generalnie pomija znaczenie kwestii społecznych dotyczących nadużyć. Większość badań nad nadużyciami wzorowało się na Freudzie i Jungu, którzy traktowali nadużycia jako fantazje, spełnienie życzeń, projekcje seksualności dziecięcej lub materiał senny, którego mitologiczne i archetypalne obrazy wymagają interpretacji.
Współcześni terapeuci są może bardziej świadomi dewastujących efektów nadużyć, ale często ulegają społecznej presji zmuszającej do milczenia. Wielu terapeutów traktuje nadużycia jedynie jako problem wewnętrzny człowieka, uważając, że wydarzenie jest jedynie fantazją wydobywającą wewnętrzne przeżycie. Ludziom cierpiącym na skutek nadużyć terapia nie pomogła do tej pory ani przeprowadzać pracy wewnętrznej, ani przejść do świata działań społecznych, aby zapobiec dalszym nadużyciom.
Niektóre rodzaje terapii, prawdopodobnie idąc za religijnymi nakazami, zachęcają ludzi, aby wybaczyli tym, którzy ich nadużyli. Z czasem nadchodzi, oczywiście, moment wybaczania, ale pośpiech w sprawach nadużyć zachęca tych, którzy ich doświadczyli nie tylko do wybaczania, ale również do zapominania. Zapominanie sprawia, że stajemy się niewrażliwi na swój ból i nie pozwala nam to podjąć kroków chroniących przed dalszym niebezpieczeństwem. Zapominanie podtrzymuje istnienie wszelkich form nadużyć: między innymi gwałtu, bicia, dręczenia, rasizmu, uprzedzeń wobec ludzi starych, seksizmu i homofobii.
Nadużycie
Kulturowe aspekty nadużycia
Jest rzeczą niezbędną zauważanie, w jakich społecznych, kulturowych i psychologicznych okolicznościach wydarzają się nadużycia. Jakie siły społeczne mają w nich swój udział? Jakie poglądy na temat relacji obowiązują? Jaki jest stan psychiczny osób uczestniczących w tym wydarzeniu?
Podczas wielokulturowych spotkań pojawiają się nieporozumienia dotyczące nadużyć, ponieważ definiujemy je w zależności od kultury. Ludzie z jednej kultury mogą nie rozumieć, dlaczego osoby z innej czują się zranione pod wpływem „najmniejszej” prowokacji, a ci z kolei mogą zastanawiać się, dlaczego ci pierwsi są tak niewrażliwi.
Na przykład ludzie z kultur, które popierają interakcje pełne ekspresji i siły mogą nie rozumieć, dlaczego ludzie z innej kultury czują się zawstydzeni, kiedy się ich „lekko”, publicznie, krytykuje.
Podobnie osoby pochodzące z głównego nurtu kultury rzadko rozumieją, że ich kulturowa dbałość o język jest nadużywająca dla ludzi, którzy mówią tym językiem z akcentem lub którym zakazano posługiwać się ich własną mową. Na przykład mówiący po angielsku Amerykanie bardzo rzadko pamiętają, że rdzenni Amerykanie, emigranci i Afrykańczycy sprowadzeni siłą do Stanów Zjednoczonych byli zmuszani do używania angielskiego i karani za rozmawianie w języku ojczystym.
„Siedząc w ogniu”, Arnold Mindell, wydawnictwo Nuit magique 1998
NadużyciE
Inne definicje nadużycia
Definicja wg. WHO
Wykorzystanie seksualne dziecka to włączanie dziecka w aktywność seksualną, której nie jest ono w stanie w pełni zrozumieć i udzielić na nią świadomej zgody i/lub na którą nie jest wystarczająco dojrzałe rozwojowo i nie może zgodzić się w ważny prawnie sposób i/lub która jest niezgodna z normami prawnymi lub obyczajowymi danego społeczeństwa. Z wykorzystaniem seksualnym mamy do czynienia, gdy taka aktywność wystąpi między dzieckiem a dorosłym lub dzieckiem a innym dzieckiem, jeśli te osoby ze względu na wiek bądź stopień rozwoju pozostają w relacji opieki, zależności lub władzy. Celem takiej aktywności jest zaspokojenie potrzeb innej osoby.
Definicja wg. SCOSAC
Za dziecko seksualnie wykorzystane uznać można każdą jednostkę w wieku bezwzględnej ochrony, jeśli osoba dojrzała seksualnie, czy to przez świadome działanie, czy też przez zaniedbywanie swoich społecznych obowiązków lub obowiązków wynikających ze specyficznej odpowiedzialności za dziecko, dopuszcza się zaangażowania dziecka w jakąkolwiek aktywność natury seksualnej, której intencją jest zaspokojenie osoby dorosłej.
Nadużycie
Wykorzystanie seksualne zachodzi zawsze, gdy osoba dorosła: